Scheiden. Hoe vertel je het de kinderen?

Je kunt ze niet behoeden voor de schok, de boosheid en het verdriet. Maar je kunt hen wel beschermen tegen onnodig verdriet, extra zorgen en angsten. Het hangt allemaal af wat je zegt, hoe je het zegt, samen of alleen en zelfs wanneer.

Een ervaring

Ik voelde al een tijdje dat het niet lekker liep tussen mijn partner en mezelf. Ik was er al wel een keer bij hem over begonnen, maar vaak werd het weggewuifd of vertelde hij dat dit niet het goede moment was om het erover te hebben. Tot op enig moment de bom barstte. Onomkeerbaar, de keuze om te scheiden werd binnen tien minuten een feit. Bizar.
Oh jee, wat doen we met de kinderen? Ze zijn nog zo klein. Wanneer gaan we het hen vertellen? Ik wilde zelf nog een week de tijd krijgen om aan dit idee te wennen en om met mijn eigen verdriet en boosheid om te gaan. Veel langer moest het ook niet duren, anders zouden de kinderen iets gaan merken en dat wilden we per se voorkomen. We hebben hier alle twee erg ons best voor gedaan. Daarom is het gelukt.
Een week later was het zover. We zouden het samen vertellen en hadden ook samen voorbereid wat we wilden gaan zeggen. Één verhaal, zonder elkaar de schuld te geven. In het weekend op zaterdagochtend hebben we de kinderen erbij geroepen en gezegd dat we iets aan ze wilden vertellen. Daar zaten we dan, met z’n vieren op de bank. Toen we vertelden dat papa en mama uit elkaar gingen, barstte ze alle twee in tranen uit en wij ook. De oudste (7 jaar) begon te schreeuwen, was heel boos en rende naar boven. Het was hartverscheurend. Het maakt niet uit of je samen de keuze hebt gemaakt om uit elkaar te gaan, of één van de twee: dit moment vergeet je nooit meer. En de kinderen ook niet! Dit was het moment waarop hun leven voorgoed veranderde. Nu, tien jaar later, kunnen ze het nog precies navertellen.

Je kunt ze niet behoeden voor de schok, de boosheid en het verdriet. Maar je kunt hen wel beschermen tegen onnodig verdriet, extra zorgen en angsten. Het hangt allemaal af wat je zegt, hoe je het zegt, samen of alleen en zelfs wanneer.

Dat maakt of zij zich na het gesprek schuldig of veilig, geliefd door jullie beiden of genegeerd voelen. Zorg dat je er voor hen bent en dat ze zich nog steeds veilig voelen bij jou als ouder, ondanks je eigen verdriet of boosheid. Zet je eigen emoties over je ex-partner tijdens de voorbereiding en het gesprek zelf aan de kant. Hoe moeilijk ook. Doe dit uit liefde voor jullie kinderen. Ook als gezin zullen jullie hier tijdens en na de scheiding veel voordeel van hebben.

Voorkomen blijft altijd beter genezen

Als iedereen in zijn rol als ouder zijn verantwoordelijkheid pakt dan kunnen niet alleen de ouders, maar ook de kinderen weer gelukkig worden na de scheiding. Dit begint bij het op de juiste manier vertellen van de scheidingsboodschap aan de kinderen.

Tips

hoe?

Vertel de scheidingsboodschap samen (ga naast elkaar zitten).
Op een rustig moment (bij voorkeur wanneer ze niet een uur later weer naar school moeten of net voor het slapen gaan). Fijn als ze erna nog over kunnen praten of vragen kunnen stellen.
Vertel één verhaal van jullie tweeën dat begrijpelijk is. Stem dit af op hun leeftijd. Dat voorkomt verwarring en misverstanden.
Maak geen ruzie tijdens het gesprek.
Neem de kinderen serieus, neem de tijd om te troosten, beantwoord hun vragen.
Maak hen duidelijk dat ze altijd vragen mogen stellen.
Geef ruimte aan hun emoties, ook als ze met deuren slaan of gaan schreeuwen.

wat moet jullie kind weten?

Papa en mama gaan uit elkaar.
Hebben er alles aan gedaan om het te voorkomen.
Het is niet de schuld van de kinderen en zij hadden dit ook niet kunnen voorkomen.
Hoeveel jullie van hen houden en blijven houden.
Jullie blijven hun vader en moeder en blijven voor hen zorgen, ook al wonen jullie niet meer samen.
Wat blijft hetzelfde en wat verandert er?
Jullie hebben samen goede afspraken gemaakt over hun verzorging, over het huis en de spullen.
Ook willen jullie graag weten wat hun wensen zijn. Dat betekent niet dat je daar allemaal aan kunt voldoen.
Wanneer jullie het aan anderen gaan vertellen, zodat ze als ze willen daar ook terecht kunnen.

wat kun je beter niet doen?

Zeggen dat jullie vrienden blijven. Dat is in de praktijk erg moeilijk. Beter is: we blijven samen jouw ouders.
Elkaar de schuld geven van de scheiding.
Twee verschillende verhalen vertellen.
Zeggen dat de een wel verder wil, maar de ander niet.
Zeggen dat de andere ouder is vreemdgegaan.